Veel cliënten komen bij mij doordat iemand anders hen naar mij doorverwees. ‘O, jij bent een gevalletje Daan’ zeggen ze dan wel eens. Dat klink luchtig, maar tegelijkertijd weten zij en ik dat een mens in de problemen zorgvuldige, betrokken hulp nodig heeft. Daar zet ik me met hart, ziel, vakkennis én humor voor in.

Is jouw probleem wel groot genoeg om hulp in te schakelen? Ja. Als je er niet alleen uit komt, vraag dan alsjeblieft om hulp. Het heeft geen zin om problemen in te delen in orde van grootte. Jouw probleem is het grootste dat er is, want het staat jouw geluk in de weg.

Na 26 jaar studie en met diverse specialisaties in mijn bagage, richt ik me toch niet alleen op een specifiek soort problemen. Ik heb me gespecialiseerd in jou, als mens.
Toen je werd geboren, had je als het ware een compleet paleis tot je beschikking. Van balzaal tot keuken, van bibliotheek tot verwarmingshok, van speeltuin tot slaapkamer, het was allemaal jouw geboorterecht, je mocht overal gebruik van maken. Maar in de loop der tijd zijn er dingen voorgevallen in bepaalde kamers. En omdat je daar geen raad mee wist, of omdat je die ervaring liever niet nog een keer opdeed, heb je deuren gesloten. En nu leef je alleen nog in het donkere souterrain en de keuken.Door welke oorzaken ben jij van jezelf weggeraakt? Hoe zou het zijn als je je geboorterecht weer opeist, en de kamers een voor een durft te openen?

Mijn nieuwsgierigheid naar alles wat mensen tot mensen maakt, heeft me ertoe gezet om allerlei zaken te bestuderen. De complementaire psychotherapie vormt de basis van mijn werk. Daarnaast heb ik zeer uiteenlopende disciplines bestudeerd, die ik door elkaar heen heb verweven en inzet waar nodig. En ik beschik over een bovengemiddeld scherpe intuïtie. Die helderwetendheid heeft me in mijn kindertijd behoorlijk in de problemen gebracht. Hoe kan het dat mensen dingen doen en zeggen die niet echt zijn? Nu is het mijn kracht. Ik voel aan waar we verder moeten kijken.

Leraren van vroeger herinneren mij door de vragen die ik alsmaar stelde: ‘Waarom?’ en ‘Is dat wel zo?’. Niet om dwars te zijn, maar omdat ik het echt wilde weten. Ook nu zijn het de vragen die ik het meeste aan mijn cliënten stel. Er ligt een gigantisch rotsblok op je levenspad. Waarom ligt het daar? Is het wel een rotsblok? Wie zegt dat? Is het wel jouw pad? Hoe ziet dat ding eruit vanaf de andere kant? Waar wil je eigenlijk naartoe? Moeten we het obstakel weghalen of eroverheen klimmen? Is omlopen ook een optie?

Ik weet uit eigen ervaring dat het leven hard kan zijn. Bij anderen ziet het er soms uit alsof alles vanzelf gaat, maar laat je niet in de luren leggen door de buitenkant. Iedereen kent zijn uitdagingen. Slechte jeugd, fysieke beperkingen, chronische pijn, verdriet, onvervulde wensen… Daar hebben we mee te leven.

Toch kan ook jij een blij en gelukkig leven leiden, inclusief alle problemen die je tegen komt. Ik voel me bevoorrecht als ik een poosje met je op mag trekken om daaraan te werken.